Lekkoatletyka to najstarsza dyscyplina sportu, bazująca na naturalnych formach ruchu.
Pierwsze Igrzyska Olimpijskie na których rozgrywano konkurencje lekkoatletyczne notuje się na 776 rok przed naszą erą. Ich inicjatorem mirów był jeden z braci Kuretów, który sprawował opiekę nad Zusem. W tamtych czasach zwycięzca otrzymywał w nagrodę gałązkę oliwną. Igrzyska rozgrywane były na przełomie lipca i sierpnia, kiedy to przypadała druga pełnia księżyca. Udział w zawodach mogli brać mieszkańcy Hellady - wymogiem było brak karalności, co podkreślało ważność zasad w sporcie takich jak uczciwość, przejrzystość, zasady fair play. Ponadto miesiąc przed oraz w trakcie Igrzysk panował święty pokój.
Igrzyska rozgrywane były ku czci Zeusa i to dla niego zapalany był znicz. Igrzyska były prawdziwym świętem - nie tylko sportowym, ale także religijnym. Starożytni Grecy przywiązywali dużą wagę do sprawności fizycznej, będąc przekonanym, że jej wysoki poziom świadczy o doskonałości człowieka i zapewnia mu zdrowie.
Wszystkie konkurencje, z wyjątkiem wyścigów konnych rozgrywane były nago.
Niegdyś Igrzyska były rozgrywane następujaco:
Dzień I: rejestracja sportowców i oddanie czci Zeusowi
Dzień II: konkurencje sportowe; rozgrywane były eliminacje oraz finały konkurecji takich jak: bieg wokół stadionu, zapasy, poks, pankration/ Zawody rozgrywane były pod czujnym okiem sędziów oraz grupy porządkowej, która miała za zadanie chłostać sportowców za próby oszustwa
Dzień III: konkurencje sportowe: wyścigi konne, pentatlon, w którego skład wchodziły konkurencje: rzut dyskiem, rzut oszczepem, skok w dal, biegi, zapasy
Dzień IV: przypadał na pełnię księżyca, odbywały się obchody religijne
Dzień V: Uhonorowanie zwycięzców
Igrzyska Olimpijskie były prawdziwym świętem gromadzącym dzieisiątki tysięcy kibiców!
Obraz pixabay.com